باغ تخت شیراز - شیراز - استان فارس

باغ تخت شیراز - شیراز - استان فارس

باغ تخت یکی از آثار تاریخی شهر شیراز می‌باشد. این باغ در ارتفاعات شمالی شهر و در دامنهٔ «کوه باباکوهی» واقع شده‌است و در یکی از پادگان‌های نظامی شیراز قرار گرفته‌است. باغ تخت به‌وسیلهٔ «اتابک قراچه» در سال ۴۸۰ هجری احداث گردید و به «تخت قراچه» معروف گشت. در سال ۱۲۶۰ هجری و همزمان با سلطنت آقا محمدخان قاجار، این باغ گسترده‌تر گردید و عمارت جدیدی در آن بنا شد که «تخت قاجار» نام گرفت. این مکان از شمال با بلوار جمهوری، از جنوب با بلوار آزادی، از سمت شرق با خیابان جدید قرآن و از غرب بوسیله فلکه گاز محصور شده است.

تنگه رغز - داراب - استان فارس

تنگه رغز - داراب - استان فارس

آبشارهای تنگه رغز داراب در موقعیت جغرافیایی E5417 N2853 در استان فارس واقع است. تنگه رغز در 30 کیلومتری شهرستان داراب و در جنوب استان فارس قرار دارد. این تنگه که از دو طرف با دیواره هایی بلند محصور شده است. به دلیل وجود چشمه های فراوان در این دره  64 آبشار جاری شده که از این تعداد 12 آبشار نیازمند فرود با طناب است. ارتفاع فرود ها حداقل 6 تاحداکثر 65 متر و مابقی آبشار ها با پرش در آب قابل گذر است. حوضچه های زیر آبشار ها حداقل 6  و حداکثر 20 متر عمق دارند.

دره رغز به طول تقریبی 4 کیلومتر در امتداد شمال به جنوب از سرچشمه رغز تا دره جنوب 60 آبشار و حوضچه طبیعی را در خود جای داده است که تنها 14 آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان بوده است و با رسیدن به آخرین آبشار دره جنوبی به ارتفاع 35 متر دره جنوبی به بن بست می رسد . منطقه سرچشمه رغز نیز که از مسیر دیگری پیمایش می گردد ، جنگلی زیباست که محل آغاز آب رغز است رسیدن به این منطقه نیز با 3 ساعت کوهپیمایی امکان پذیر است .آب رغز که از این منطقه آغاز می گردد با ایجاد حوضچه ها و آبشارهای طبیعی تا دره جنوبی امتداد و نهایتاً در آبگیرهای انتهایی به زمین باز می گردد.

 از منطقه سرچشمه نیز بدون وسایل فنی امکان بازدید از چندین حوضچه و آبشار مسیر است و نهایتاً با رسیدن به آبشار بلندی به طول 23 متر کوهپیمایان متوقف می شوند در حد واسط منطقه سرچشمه و دره جنوبی رغز ده ها آبشار و آبگیرهای زیبا و طبیعت بکر تنها با استفاده از وسایل فنی امکان پیمایش می یابد.

آبشارهای این تنگه عبارتند از:  آبشار نگین به ارتفاع 16 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 41 متر، آبشار بوم رنگ به ارتفاع 7 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 31 متر، آبشار مسعود به ارتفاع 8 متر، عمق آب 12 متر و طول حوضچه 15 متر، آبشار گلاب حوضچه به ارتفاع 11 متر، عمق آب 7 متر و طول حوضچه 12 متر، آبشار فتح به ارتفاع 8 متر، عمق آب 1/5 متر و طول حوضچه 6 متر، آبشار حکمت به ارتفاع 11 متر، عمق آب 15 متر و طول حوضچه 32 متر، آبشار کبوتر به ارتفاع 25 متر، عمق آب 20 متر و طول حوضچه 6 متر، آبشار جام به ارتفاع 9 متر، عمق آب 6 متر و طول حوضچه 36 متر، آبشار دماغه(فراز) به ارتفاع 12 متر، عمق آب 2 متر و طول حوضچه 4 متر، آبشار آذرخش به ارتفاع 65 متر، عمق آب 6 متر و طول حوضچه 11 متر، آبشار یادگار به ارتفاع 4 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 11 متر، آبشار وداع به ارتفاع 46 متر، عمق آب 10 متر و طول حوضچه 7 متر است.

دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم در فاصله 30 کیلومتری شرق شهر کازرون و در مسیر جاده جدید کازرون به شیراز است و از جمله جاذبه های زیبای گردشگری شهرستان کازرون به شمار می آید.

جنگل های انبوه از درختان بلوط به همراه گل های شقایق در اواخر زمستان و فصل بهار و زمستان برفی در این منطقه آن را بهشتی زیبا در فارس تبدیل نموده است.دشت برم، بزرگ ترین دشت بلوط ایران است.این دشت همچنین در فصل بهار و به خصوص اردیبهشت ماه مملو از گل های وحشی شقایق می شود.

دشت برم در غرب شهرستان کازرون و در بخش کوهمره در دهستان دشت برم و در کنار روستایی به نام برم قرار گرفته است.کاروانسرای میان کتل، تنها کاروانسرای سنگی ایران در دشت برم قرار دارد.

این منطقه جنگلی با ارتفاع متوسط از یک هزار و 500 متر تا دو هزار و 400 متر قسمتی از رشته کوه های زاگرس جنوب غربی بوده و یکی از بخشهای متراکم جنگلهای بلوط زاگرس را در خود جای داده است. این منطقه دارای پوشش گیاهی و جانوری قابل ملاحظه ای است و علاوه بر بلوط، گونه های جنگلی دیگری همچون بادام کوهی، کیالک و ارژن را شامل می شود و نقش مهمی در تلطیف و اعتدال هوای مناطق جنوبی کشور داشته و به عنوان یک منطقه حفاظت شده و منطقه زیست کره به شمار می رود.

بالا بودن تنوع زیستی در این منطقه تا بدان حد است که تاکنون از سوی محققان مختلف داخلی و خارجی نمونه برداریهای متعددی از گیاهان موجود در آن شده است.

یکی دیگر از دلایل اصلی که لزوم حفاظت از دشت برم را افزایش می دهد قرار گیری بخش گسترده ای از این منطقه در ذخیرگاه زیست کره ارژن و پریشان و تأثیرگذاری مستقیم جنگل دشت برم در تالابهای ارژن و پریشان است به نحوی که از بین رفتن جنگل دشت برم، موجب افزایش بیش از پیش مشکلات در این تالابهای بین المللی است.

پوشش گیاهی:

دشت برم بزرگترین دشت بلوط ایران است. این دشت همچنین در فصل بهار و به خصوص اردیبهشت ماه مملو از گل های وحشی شقایق می شود. رویشگاهی که در آن علاوه بر درختانی چون بلوط، بادام وحشی، زالزالک وحشی و بنه،نیز رشد می کنند.

پوشش جانوری:

این منطقه یک منطقه حفاظت شده می باشد که گوزن های زرد در این منطقه زندگی می کنند علاوه بر گوزن زرد میتوان شاهد خرامیدن جاندارانی چون شیر ایرانی، آهو، قوچ، پلنگ، خرس، کبک و سنجاب بود.

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف دومین پیست اسکی بزرگ و بین المللی ایران است که در شهرستان سپیدان (۸۵ کیلومتری شمال غرب شیراز) و ۱۵ کیلومتری شهر اردکان (فارس) واقع شده و استفاده تفریحی ورزشی دارد؛ همچنین این پیست به صورت چهار فصل دایر است.

باغ ارم - شیراز - استان فارس

باغ ارم - شیراز - استان فارس

باغ ارم شیراز به طور مسلم از دوره سلجوقیان و در تمام دوره آل اینجو و آل مظفر و گورکانیان وجود داشته و با توجه به اینکه سیستم فئودالی به طور کامل بر جامعه آن دوره حاکم بوده  بدون تردید بانیان و صاحبان باغ ارم که باغی ارزشمند بوده، در آن زمان حکام وقت بوده‌اند. ‌احتمال می‌رود اتابک قراچه که از طرف سنجر سلجوقی به حکومت فارس منصوب بوده  دستور احداث این باغ را داده باشد.

بعد از وی تا جلوس شاه شیخ ابواسحاق اینجو که احتمالاً باغ ارم را در تصدی داشت، اطلاعی از نحوه مالکیت این باغ در دست نیست. شاه شیخ ابواسحاق اینجو در سال 742 ه.ق  جلوس نموده و در سال 757 ه.ق کشته شد. پس از انقراض سلسله آل اینجو به وسیله آل مظفر، احتمالاً باغ ارم به مالکیت سلاطین آل مظفر در آمده  و در عهد شاه منصور آخرین پادشاه این خاندان که به دست گورکانیان کشته شد، باغ در نهایت آبادانی و شکوه بوده است. از عصر صفویه به بعد،  باغ ارم در نوشته‌های جهانگردان، آباد و باشکوه توصیف شده است. در عهد کریم خان زند احتمالاً باغ ارم در مالکیت سران سلسله زندیه بوده و مانند سایر ابنیه و باغ های شیراز مرمت گردیده است.

 از اواخر دوره زندیه تقریباً بیش از هفتاد و پنج سال باغ ارم در تصاحب سران ایل قشقایی بود. خاندان جانی خان قشقایی که از دوره فتحعلی شاه قاجار با سمت ایلخانی و ایل بیگی بر ایل قشقایی فرمانروایی می‌کردند، مدت مدیدی این باغ را در اختیار داشته و از آنجا به عنوان مقر فرمانفرمایی خود در شهر شیراز استفاده می‌کرده‌اند. نخستین ایلخان این خاندان یعنی جانی خان و پسرش محمد قلی خان عمارتی باشکوه در این باغ بنا نهادند. در اوایل دوره قاجاریه بعضی از سران ایل قشقایی که مالکین سابق باغ ارم بوده‌اند در گوشه‌ای از این باغ به خاک سپرده شده‌اند که در حال حاضر نشانی از این قبور در دست نیست. ساختمان عمارت این باغ در دوره ناصرالدین شاه قاجار هنوز مرغوب و قابل توجه بوده است. در دوره سلطنت ناصرالدین شاه، حاج نصیرالملک شیرازی باغ را از خاندان ایلخانی خریداری نموده و ساختمان فعلی موجود در باغ را به جای عمارت ایلخانی بنا نمود ولی احتمالاً اساس ساختمان قبلی را حفظ کرده است. پس از درگذشت حاج نصیرالملک در سال 1311 ه.ق تزئینات بنا و بعضی قسمت های ناتمام به وسیله ابوالقاسم خان نصیرالملک، مالک این باغ اتمام یافته است.

در آن زمان توصیفی توسط فرصت‌الدوله شیرازی راجع به این باغ داده شده که به شرح زیر می‌باشد: "... بستانی است بی مثال و گلشنی است بهشت تمثال ...، سروهایش سر به افلاک کشیده، عماراتی دارد شاهانه مشتمل بر تالاری که به واسطه دو ستون قوی پیکر برپاست و ارسی‌ها، گوشواره‌ها و اتاق ها و رواق های دیگر را از فوقانی و تحتانی داراست. آبشارهای متعدده از هر جانب آن روان است و سبزه‌های اطراف جویش چون خط بر گرد عارض نوش لبان. بنای اول آن را محمد قلی خان ایلخانی نهاده  سپس مرحوم حاجی نصیرالملک خریده و حکم به بنیاد عمارات مذکور داده. حاجی محمد حسن معمار... آن بنا را برآورده باغی دیگر برآن افزوده‌اند. آن نیز هوایش معطر است...، خلوتی دیگر دارد که نارنجستانش نام نهاده‌اند. باربند و کوشکی هم برای آن قرار داده‌اند."

دونالد ویلبر درباره باغ ارم شیراز چنین نگاشته است: "... برای مدت لااقل 75 سال این عمارت در تصاحب خان‌ها و یا سران قبیله قشقایی بود. همین ساختمان هسته مرکزی باغ به شمار می‌رود. در این موقع دیواری در وسط باغ احداث کردند و بدین ترتیب باغ به دو قسمت تقسیم گردید. باغ ارم محبوبیت فراوان خود را مدیون درختان مرکبات و خیابان طویلی است که در دو طرف آن سروهای باشکوه غرس گردیده و ساختمان جالب توجهی که شاهد مهمان ‌نوازی بی دریغ ایل قشقایی بوده است. هرچند سال یک بار مقداری از درختان مرکبات بر اثر سرمای سخت از بین می‌روند درحالی که سروها در عرض پنجاه سال اخیر همچنان جذابیت خود را حفظ کرده‌اند ... ." در تهیه طرح باغ، محور طولانی آن مشخص گردیده است. امروز کوشک اصلی، هسته مرکزی این باغ  و جالب‌توجه ‌ترین جنبه آن را تشکیل می‌دهد. اطاق های طبقه زیرین تقریباً زیرزمین است و تالار مرکزی آن را برای استراحت در روزهای گرم تابستان در نظر گرفته‌اند. نهر آب مستقیماً از این تالار می ‌گذرد و در سر راه خود قبل از اینکه به حوض بزرگی فرو ریزد استخر را پر می‌کند. دیوارها و کف این تالار از کاشی‌های رنگین پوشیده شده است. پلکانی این طبقه را به طبقه بالاتر و به راهروهایی که به تالار بزرگ منتهی می‌گردد متصل می‌سازد. منظره جنوبی آن همان ادامه محور اصلی است و از طرف شمال چشم انداز آن را تپه‌هایی تشکیل می‌دهد که در حاشیه رودخانه قرار گرفته است. در این محل نیز مانند بسیاری دیگر از ساختمان های شیراز کاشی های براق و سنگ های تراش میراث قدیم را از نو رواج می‌دهد. این قسمت سه گوش (سنتوری) منظره‌ای را متعلق به دوره ساسانیان که با کاشی های رنگی زینت ‌شده نشان می ‌دهد درحالی که در طبقه‌ای که هم‌سطح زمین ساخته شده تخته سنگ های آهکی نسخه‌های تحریف شده‌ای است از نقوش برجسته دوره هخامنشیان که در تخت جمشید دیده می‌شود. در سراسر این ناحیه وسیع بوته گل سرخ کمتر دیده می‌شود و به جای آن در گلخانه که داخل آن را با چوب به طرز پلکانی ترتیب داده‌اند انواع گلها را در گلدان نگاهداری می‌کنند تا آنها را در نقاط اصلی در داخل کوشک و خارج آن قرار دهند."

باغ ارم پس از فوت ابوالقاسم خان نصیرالملک به فرزندش رسید و پس از چندی به یکی از سران ایل قشقایی فروخته شد. سپس به تصرف دولت درآمد و به دانشگاه شیراز واگذار شد.  دانشگاه شیراز مدتها به عنوان کاخ پذیرایی از آنجا استفاده می ‌نمود. در سال های 1350_1345ه.ش این باغ  با اعتبار واگذاری از طرف سازمان برنامه و بودجه و زیر نظر مسئولین وقت دانشگاه، تعمیر اساسی شده و زمین وسیعی نیز در حاشیه بلوار ارم و بلوار آسیاب سه‌ تایی به آن افزوده شده است. امروزه باغ ارم همچنان در اختیار دانشگاه شیراز می‌باشد و در حقیقت به تمام مردم تعلق دارد.