تصاویرمکان های دیدنی و تاریخی و اشیاء باستانی ایران

مطالب جالب و عجیب + تصاویر ایران گردی و گردش گری+اشیاء باستانی و مکان های با ستانی ایران

تصاویرمکان های دیدنی و تاریخی و اشیاء باستانی ایران

مطالب جالب و عجیب + تصاویر ایران گردی و گردش گری+اشیاء باستانی و مکان های با ستانی ایران

باغ تخت شیراز - شیراز - استان فارس


باغ تخت شیراز - شیراز - استان فارس

باغ تخت شیراز - شیراز - استان فارس
باغ تخت یکی از آثار تاریخی شهر شیراز می‌باشد. این باغ در ارتفاعات شمالی شهر و در دامنهٔ «کوه باباکوهی» واقع شده‌است و در یکی از پادگان‌های نظامی شیراز قرار گرفته‌است. باغ تخت به‌وسیلهٔ «اتابک قراچه» در سال ۴۸۰ هجری احداث گردید و به «تخت قراچه» معروف گشت. در سال ۱۲۶۰ هجری و همزمان با سلطنت آقا محمدخان قاجار، این باغ گسترده‌تر گردید و عمارت جدیدی در آن بنا شد که «تخت قاجار» نام گرفت. این مکان از شمال با بلوار جمهوری، از جنوب با بلوار آزادی، از سمت شرق با خیابان جدید قرآن و از غرب بوسیله فلکه گاز محصور شده است.

تنگه رغز - داراب - استان فارس


تنگه رغز - داراب - استان فارس

تنگه رغز - داراب - استان فارس

تنگه رغز - داراب - استان فارس

تنگه رغز - داراب - استان فارس

آبشارهای تنگه رغز داراب در موقعیت جغرافیایی E5417 N2853 در استان فارس واقع است. تنگه رغز در 30 کیلومتری شهرستان داراب و در جنوب استان فارس قرار دارد. این تنگه که از دو طرف با دیواره هایی بلند محصور شده است. به دلیل وجود چشمه های فراوان در این دره  64 آبشار جاری شده که از این تعداد 12 آبشار نیازمند فرود با طناب است. ارتفاع فرود ها حداقل 6 تاحداکثر 65 متر و مابقی آبشار ها با پرش در آب قابل گذر است. حوضچه های زیر آبشار ها حداقل 6  و حداکثر 20 متر عمق دارند.

دره رغز به طول تقریبی 4 کیلومتر در امتداد شمال به جنوب از سرچشمه رغز تا دره جنوب 60 آبشار و حوضچه طبیعی را در خود جای داده است که تنها 14 آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان بوده است و با رسیدن به آخرین آبشار دره جنوبی به ارتفاع 35 متر دره جنوبی به بن بست می رسد . منطقه سرچشمه رغز نیز که از مسیر دیگری پیمایش می گردد ، جنگلی زیباست که محل آغاز آب رغز است رسیدن به این منطقه نیز با 3 ساعت کوهپیمایی امکان پذیر است .آب رغز که از این منطقه آغاز می گردد با ایجاد حوضچه ها و آبشارهای طبیعی تا دره جنوبی امتداد و نهایتاً در آبگیرهای انتهایی به زمین باز می گردد.

 از منطقه سرچشمه نیز بدون وسایل فنی امکان بازدید از چندین حوضچه و آبشار مسیر است و نهایتاً با رسیدن به آبشار بلندی به طول 23 متر کوهپیمایان متوقف می شوند در حد واسط منطقه سرچشمه و دره جنوبی رغز ده ها آبشار و آبگیرهای زیبا و طبیعت بکر تنها با استفاده از وسایل فنی امکان پیمایش می یابد.

آبشارهای این تنگه عبارتند از:  آبشار نگین به ارتفاع 16 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 41 متر، آبشار بوم رنگ به ارتفاع 7 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 31 متر، آبشار مسعود به ارتفاع 8 متر، عمق آب 12 متر و طول حوضچه 15 متر، آبشار گلاب حوضچه به ارتفاع 11 متر، عمق آب 7 متر و طول حوضچه 12 متر، آبشار فتح به ارتفاع 8 متر، عمق آب 1/5 متر و طول حوضچه 6 متر، آبشار حکمت به ارتفاع 11 متر، عمق آب 15 متر و طول حوضچه 32 متر، آبشار کبوتر به ارتفاع 25 متر، عمق آب 20 متر و طول حوضچه 6 متر، آبشار جام به ارتفاع 9 متر، عمق آب 6 متر و طول حوضچه 36 متر، آبشار دماغه(فراز) به ارتفاع 12 متر، عمق آب 2 متر و طول حوضچه 4 متر، آبشار آذرخش به ارتفاع 65 متر، عمق آب 6 متر و طول حوضچه 11 متر، آبشار یادگار به ارتفاع 4 متر، عمق آب 8 متر و طول حوضچه 11 متر، آبشار وداع به ارتفاع 46 متر، عمق آب 10 متر و طول حوضچه 7 متر است.

دشت برم - کازرون - استان فارس


دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم - کازرون - استان فارس

دشت برم در فاصله 30 کیلومتری شرق شهر کازرون و در مسیر جاده جدید کازرون به شیراز است و از جمله جاذبه های زیبای گردشگری شهرستان کازرون به شمار می آید.

جنگل های انبوه از درختان بلوط به همراه گل های شقایق در اواخر زمستان و فصل بهار و زمستان برفی در این منطقه آن را بهشتی زیبا در فارس تبدیل نموده است.دشت برم، بزرگ ترین دشت بلوط ایران است.این دشت همچنین در فصل بهار و به خصوص اردیبهشت ماه مملو از گل های وحشی شقایق می شود.

دشت برم در غرب شهرستان کازرون و در بخش کوهمره در دهستان دشت برم و در کنار روستایی به نام برم قرار گرفته است.کاروانسرای میان کتل، تنها کاروانسرای سنگی ایران در دشت برم قرار دارد.

این منطقه جنگلی با ارتفاع متوسط از یک هزار و 500 متر تا دو هزار و 400 متر قسمتی از رشته کوه های زاگرس جنوب غربی بوده و یکی از بخشهای متراکم جنگلهای بلوط زاگرس را در خود جای داده است. این منطقه دارای پوشش گیاهی و جانوری قابل ملاحظه ای است و علاوه بر بلوط، گونه های جنگلی دیگری همچون بادام کوهی، کیالک و ارژن را شامل می شود و نقش مهمی در تلطیف و اعتدال هوای مناطق جنوبی کشور داشته و به عنوان یک منطقه حفاظت شده و منطقه زیست کره به شمار می رود.

بالا بودن تنوع زیستی در این منطقه تا بدان حد است که تاکنون از سوی محققان مختلف داخلی و خارجی نمونه برداریهای متعددی از گیاهان موجود در آن شده است.

یکی دیگر از دلایل اصلی که لزوم حفاظت از دشت برم را افزایش می دهد قرار گیری بخش گسترده ای از این منطقه در ذخیرگاه زیست کره ارژن و پریشان و تأثیرگذاری مستقیم جنگل دشت برم در تالابهای ارژن و پریشان است به نحوی که از بین رفتن جنگل دشت برم، موجب افزایش بیش از پیش مشکلات در این تالابهای بین المللی است.

پوشش گیاهی:

دشت برم بزرگترین دشت بلوط ایران است. این دشت همچنین در فصل بهار و به خصوص اردیبهشت ماه مملو از گل های وحشی شقایق می شود. رویشگاهی که در آن علاوه بر درختانی چون بلوط، بادام وحشی، زالزالک وحشی و بنه،نیز رشد می کنند.

پوشش جانوری:

این منطقه یک منطقه حفاظت شده می باشد که گوزن های زرد در این منطقه زندگی می کنند علاوه بر گوزن زرد میتوان شاهد خرامیدن جاندارانی چون شیر ایرانی، آهو، قوچ، پلنگ، خرس، کبک و سنجاب بود.

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس


پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

پیست اسکی پولاد کف - سپیدان - استان فارس

مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف دومین پیست اسکی بزرگ و بین المللی ایران است که در شهرستان سپیدان (۸۵ کیلومتری شمال غرب شیراز) و ۱۵ کیلومتری شهر اردکان (فارس) واقع شده و استفاده تفریحی ورزشی دارد؛ همچنین این پیست به صورت چهار فصل دایر است.

روستای آغشت (قلعه آغشت) - ساوجبلاغ - استان البرز


روستای آغشت (قلعه آغشت) - ساوجبلاغ - استان البرز

روستای آغشت (قلعه آغشت) - ساوجبلاغ - استان البرز
روستای آغشت (قلعه آغشت) - ساوجبلاغ - استان البرز
روستای آغشت (قلعه آغشت) - ساوجبلاغ - استان البرز
روستای اغشت از توابع دهستان برغان می باشد و در بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در 46/35 درجه عرض شمالی و 57/49 درجه طول شرقی واقع شده است. فاصله روستا تا مرکز دهستان 12 کیلومتر است. این روستا به رودخانه «گلین رود»، از جنوب به روستا های «تکیه اغشت» و «باغبان کلاه» و از غرب و شمال غرب به روستاهای «آجین دوجین» و «ولیان» و از شرق به دره «سیبان دره» و دره «ورده» محدود می شود. با توجه به قرارگرفتن این روستا در منطقه کوهستانی و شرایط آب و هوایی خاص منطقه، اقلیم روستا با زمستان های سرد و تابستان های معتدل به صورت کوهستانی معتدل می باشد. اغشت دارای آب و هوای نیمه خشک داخلی است که نوعی آب و هوای مدیترانه ای است. منطقه ای است ییلاقی با مناظر بسیار زیبا که با این مشخصات سبب مهاجرت و مهاحرت های فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است.
سابقه سکونت در آن به چند دهه قبل باز می گردد. نام اغشت تجزیه می شود به «او» یعنی آب و «غش» یعنی غلتیدن و انباشته شدن. به عبارت دیگر اغشت یعنی مکانی که آب زیادی دارد. با توجه به قرار گیری روستا در بین ارتفاعات و دامنه های آن، زمین های کشاورزی اش عمدتا باغ های میوه هستند. منابع طبیعی روستا شامل زمین زراعی، رودخانه ها، منابع آب و باغ ها حدود 100 هکتار است.
گونه های غالب گیاهی این روستا «گون» و «رگ» است. محصولات زراعی حاصله از باغ ها تنها کفاف خانواده ها را می دهد در صورتی که محصول حاصله زیاد باشد در میدان اصلی روستا به فروش می رسد. طبق اطلاعات ایستگاه هواشناسی کرج، کمترین میزان متوسط ماهانه درجه حرارت ثبت شده اغشت 9 درجه سانتیگراد و حداکثر مطلق درجه حرارت ثبت شده آن 42 درجه و در تیرماه حداقل آن 11 درجه است. مقدار بارندگی سالانه آن 6/317 و 315 میلی متر است. بیشترین مقدار بارندگی ماهانه ثبت شده 127 و 3/134 میلی متر در اسفندماه، کمترین مقدار هم به ترتیب7/2 و 2/1 میلیمتر در شهریور ماه می باشد.
براساس اظهارات اهالی و اعضا شورای اسلامی سابقه استقرار اغشت به بیش از اسلام بر می گردد و ساکنین اولیه آن «گبرها» بوده اند و موجبات توسعه کالبدی آن را فراهم نموده اند. به طور خلاصه می توان گفت سابقه استقرار روستا به بیش از 1000 سال قبل باز می گردد. جمعیت این روستا در سال 1330 خورشیدی 300 نفر بوده که با گذشت زمان در سال 1375 به 236 نفر کاهش یافته است. یکی از دلایل سکونت در این روستا آب فراوان می باشد.
روستا طی دو مرحله ساخته شده است:الف) مرحله اول تا سال 1350؛ ب) مرحله دوم از سال 1350 تاکنون. هسته و منطقه اولیه روستا اطراف هسته مرکزی بافت کالبدی واقع شده است. این هسته با بافت متراکم شکل گرفته و تا سال 1350 خورشیدی در چهار جهت روستا و عمدتا به شمال و جنوب توسعه یافته است. در این مرحله بافت روستا از شمال به استخر از جنوب به باغات از غرب به ارتفاعات و از شرق به دره موجود امتداد یافته است. مرحله دوم از سال 1350 خورسیدی آغاز شده و در جهت شمال و غرب روستا اتفاق افتاده است. عامل اصلی این امر وجود آب شرب کافی و اراضی نسبتا هموار و مناسب برای ساخت و ساز است و عدم وجود آب شرب در شرق مانع ساخت و ساز و پیشرفت شده است.