چاه شیطان

جایی در مناطق وحشی ایالت واشینگتن، پدیده‌ای نامتعارف و عجیب جغرافیایی وجود دارد که ساکنین آن را دریچه‌ای به دنیایی دیگر می‌دانند. هر چند چاه شیطان سال‌ها و شاید قرن‌هاست که مورد توجه مردم آن منطقه قرار گرفته است اما تنها از سال 1997 بود که یک ایستگاه رادیویی با «مل واترز»، صاحب زمین، مصاحبه کرد و آن را به مردم کشورش شناساند. مل واترز ادعا می‌کند که صاحب یک زمین غیرعادی است که در نزدیکی «ماناستاش ریج» در واشینگتن قرار دارد. البته این زمین به خودی خود چیز عجیبی نیست، اما چاهی درون آن قرار دارد که مردم آن را عجیب و ماوراءالطبیعه می‌دانند.داستان چاه شیطان سال‌هاست که ساکنین «ماناستاش ریج» از زمینی سخن می‌گویند که چاهی درون آن قرار دارد ظاهرا انتها ندارد. چاهی مرموز که هاله‌ای از احساس خطر و راز در اطراف آن موج می‌زند. دیواره چاه تا عمق 15 فوتی آجری است ولی بقیه آن خاکی می‌باشد. مردم این منطقه نسل اندر نسل این چاه را می‌شناختند و از آن به عنوان زباله‌دانی استفاده می‌کردند و از یخچال کهنه تا تلویزیون خراب و لاستیک پنچر را در آن می‌انداختند. اما هیچ یک از کسانی که چیزی درون چاه می‌انداخت صدای افتادن آن شی به کف چاه را نشنید. همین موضوع باعث شد که مردم نام «چاه شیطان» را بر آن نهادند و آن را چاهی بی‌انتها نامیدند که مستقیم به جهنم راه دارد. بعضی‌ها هم معتقد بودند که چاه شیطان در حقیقت دریچه ورود و خروج فضایی‌هاست.

حدود سال 1993 «مل واترز» و همسرش این زمین را خریدند و کمی بعد آن چاه را کشف کردند. آنها هم مثل مردم دیگر از آن به عنوان زباله‌دان استفاده می‌کردند و حتی ساکنین دیگر هم زباله‌ها و لاشه حیوانات خود را در آن می‌انداختند. چند سال گذشت و کم‌کم آقای واترز به این فکر افتاد که چرا چاه پر نمی‌‌شود؟
در تابستان سال 1996 واترز تصمیم گرفت عمق چاه را اندازه‌گیری کند. اوکه یک ماهیگیر کار کشته بود یک قلاب ماهیگیری با نخ بسیار بلند داشت. یک روز به دهانه چاه رفت، یک وزنه به سر قلاب آویخت و آن را به داخل چاه هدایت کرد. وقتی نخ هر قرقره تمام می‌شد، قرقره جدیدی به انتهای آن گره می‌زد و به کار خود ادامه می‌‌داد، اما قرقره‌ها تمام شد و نخ قلاب به انتهای چاه نرسید. به محاسبه واترز، او هجده قرقره 5000 فوتی را به هم وصل کرده بود، بنابراین او نتیجه گرفت عمق چاه بیشتر از هشتاد هزار فوت می‌باشد! در آن وقت بود که واترز متوجه شد چاه درون ملکش نه تنها عجیب بلکه دلهره‌آور است.
سگ‌های مرده و سکوت مرگبار
اولین چیزی که توجه واترز را جلب کرد آن بود که هر وقت درون چاه فریاد می‌زد پژواک صدایش را نمی‌شنید. بعد دریافت هر وقت می‌خواهد به چاه نزدیک شود سگ شکاری‌اش چنگالش را در زمین فرو می‌کند تا نگذارد واترز او را به آن طرف بکشاند.
یکی از دوستان واترز می‌گوید، وقتی سگ نگهبانش مرد، لاشه آن را درون چاه شیطان انداخت. این مرد قسم می‌خورد که مدتی بعد سگ به سوی او بازگشت. همان سگ با همان شکل و قیافه و همان قلاده که خودش یک قطعه فلز کوچک به آن وصل کرده بود. این داستان آنچنان واترز را تحت تاثیر قرار داد که در وصیت‌نامه جدیدش نوشت بعد از مرگ جسدش را درون چاه شیطان بیندازند. طولی نکشید که واترز و چاه درون ملکش به شهرت کشوری رسیدند و گروه‌های مختلف ماوراءالطبیعه به بررسی آن پرداختند ولی هیچ یک نتوانستند دریابند چاه شیطان واقعا چیست و عمق آن چه قدر است و آیا طبق عقیده مردم محل، این چاه بی‌انتهاست؟ نکته‌ای که آنها هم مثل مردم آن را درک کردند آن بود که در محدوده چاه همه احساسی مرموز از ترس و دلهره را داشتند.
احساسی که دلیلی برای آن پیدا نشد. قدم بعدی ورود سربازان ارتش آمریکا به ملک واترز بود. آنها آنقدر با دقت در حال بررسی منطقه بودند که حتی به واترز اجازه ورود به ملک شخصی‌اش را ندادند. از همان زمان دیگر نامی از واترز در رسانه‌ها برده نشد ولی در روز 28 ژوئن سال 2011 نامه‌ای از واترز به صورت آن لاین منتشر گردید که تاکید می‌کرد تمام حرف‌هایش در مورد چاه شیطان و اتفاقات آن عین حقیقت بوده است، ولی دولت آمریکا دوست نداشت حرفی از آن زده شود.

اهرام مصر

این هرمها که از حدود سال ۲۵۵۰ پیش از میلاد ساخته شده اند، با رمز و علم پنهانی ارتباط پیدا کرده اند و نمادهای حکمت ازلی ، سرزمین مصر ، پایداری ابدی و فنون جادوگری بودند. اهرام چیزه نقطه اوجی در تکامل شیوه معماری مقابر مصر در دوره پادشاهی کهن است که با ساختن مصطبه‌ها ، مقابر اولیه مصریان که غالباً آجری یا سنگیبودند، آغاز و با هرم پلکانی زوسر پیشرفت کرد. از سال۲۳۰۰ تا۲۷۰۰ قبل از میلاد ،۸۰هرم در مصر ساخته شد. اولین هرم بزرگ را دومین پادشاه از سلسه سوم فراعنه بنام جوزر بر پا کرد و این سنت تا سلسه هجدهم ادامه یافت. بعد از آن تا بیست و پنجمین فرعون دیگر هرمی ساختهنشد. تصویر هرم بزرگ جیزه ( هرم خوفو ) در قرن ۱۹ میلادی، برای ساخت این هرم۱۰۰٫۰۰۰ نفر کارگر در مدت ۲۰ سال به کار گرفته شدند. هرم خوفو در ۲۵۶۰ سال قبل از میلاد ساخته شده است . این هرم بلندترین بنای ساخته دست بشر از ۴۴۰۰ سال پیش تا سال ۱۸۸۹ بود، زمانیکه برج ایفل با ارتفاع ۳۰۰ متر ساخته شد. محدوده هرم خوفو باندازه ۶ قطعه زمین شهری عظیم می‌باشد . بیشتر سنگهای بکار رفته در این بنا به بزرگی سنگهای عظیمی هستند که بوسیله کامیون حمل میشوند. سطح خارجی زمختی که ما امروزه از این هرم می بینیم مقبره فرعونی به نام خوفو بوده که درآن زمان پوشیده شده از سنگهای آهک صیقلی و زیبایی بوده است . فرمانروایان بعدی این سنگهای با ارزش را متعاﻗﺒﺄ برای ساختنبناهای خودشان می دزدیدند. این عمل باعث شد که از ارتفاع هرم ۵ درصد کم شود و به ارتفاع فعلی اش که ۱۳۸ متر است برسد . هرم خوفو دارای سه اتاق دفن اجساد است . اتاق اول محل دفن شاه،اتاق دوم محل دفن ملکه و اتاق سوم که برای رد گم کردن دزدان هرم بوده است .دلایل ساخت مصری‌ها زندگی کوتاه این جهان را فانی و مرگ را آغاز یک حیات نوین و جاویدان در دنیای دیگر می شناختند. بههمین دلیل منازل خود را با مصالحی مانند خشت و گل و مقابر را از مصالح با دوامی مانند سنگ می ساختند. بر اساس اعتقاد و تفکر آنان هر انسان علاوه بر جسم دارای یک روح بنام بع ، ویک پیکر شبه گونه بنام کا است. «بع» پس از مرگ در زمین مانده و هر شب به جسد باز می گردد ولی «کا» می تواند مابین این دوجهان در حرکت باشد. به اعتقاد اینان، شرط جاودانه بودن زندگانی آن بوده که بع و کا هر دو بتوانند جسد خود را شناخته و به آن بازگردند. به همین علت برای از بین نرفتن اجساد مردگان آنان را مومیایی کرده و کلیه اشیا و متعلقات آنان را در کنار شان قرار می دادند. هم چنین برای محافظت از جسد، مقابر را محکم و غیر قابل نفود می ساختند تا «کا» بتواند در آنجا سکونت کند و از بلاهای طبیعی و سرقت اموال در امان باشد. نقشهٔ مجموعه اهرام جیزه:
 1. هرم خوفو
 2. هرم خفره
 3. هرم منکور
 4. معبد تدفینی خفره
 5. معبد تدفینی
 6. هرم فرعی
 7. معبد دره‌‎ای خفره
 8. معبد دره‌ای منکور
 9. مقبره‌های ملکه هتفرس اول
10. مقبرهٔ ملکهٔ خنت‌کاوس اول
 11. اهرام ملکه‌ها
 12. مصطبه‌ها( Mastaba)
 13. تندیس ابولهول
 14. معبد ابولهول
 15. مقبرهٔ همیونو
 16. دفتر تحقیقاتی اهرام جیزه
 17. بلیط‌فروشی
 18. گودال قایق‌ها
 19. جادهٔ جدید
 20. مقبره‌های کنده‌شده در صخره
 21. روستای کارگران
22. قاهره
 23. روستای نزله‌السمان
 24. گذرگاه سنگ‌فرش تدفینی
25. معبد سنگ منکور
 26. گورستان جدید
 27.مقبره‌های کنده‌شده در صخره
 28. دیوار حصار
 29. مصطبه و مقبرهٔ کنده‌شده در صخره
 30. گورستان غرب
31. گورستان شرق
32. مصطبه و مقبرهٔ کنده‌شده در صخرهدر منطقهٔ مرکزی

عجایب بارگاه خسرو پرویز !

عجایب بارگاه خسرو پرویز !

مجموعه : تاریخ و آثار باستانی

از «هفت گنج» یا عجایب بارگاه خسروپرویز بارها در منابع مختلف نامى به میان آمده است.
«ساسانیان» اثر «کریستین سن» یکى از منابعى است که به این عجایب اشاره کرده است و از گنج گاو، دستمال نسوز، تاج یاقوت‌نشان، تخت طاقدیس، طلاى مشت افشار، گنج بادآورد و شطرنجى از یاقوت و زمرد به عنوان عجایب هفت‌گانه بارگاه پادشاه ساسانى نام برده است. فردوسى نیز در قصیده ای، از «هفت گنج» خسروپرویز نام مى‌برد. هندیان بودایى هم به تقلید از «هفت گنج» خسروپرویز، پادشاه ساسانى، «هفت گوهر» را ترتیب داده بودند.
گنج گاو
کشاورز مثل هر روز، «غباز» (خیش گاو آهن) را برداشت و به سوى مزرعه حرکت کرد. به مزرعه که رسید توشه ظهر را زیر درختى گذاشت و با «غباز» به سمت راست مزرعه رفت. تا «غباز» را در زمین فرو کرد متوجه شیئى سخت شد. با دست شروع به کندن زمین کرد و ناگاه با ظرف قدیمى برخورد کرد. آن را بیرون آورد، ولى باورش نمى‌شد. ظرف پر از سکه بود. سکه را که نگاه کرد نام اسکندر روى آن حک شده بود. کشاورز براى نشان دادن حسن نیت خود نسبت به پادشاه خسروپرویز ظرف را نزد او برد. شاه فورا دستور داد تا مزرعه را بکنند و ظروف دیگر را از خاک بیرون بکشند. صد کوزه نقره و طلا که مهر اسکندر بر آن حک شده بود، از خاک بیرون آمد. خسرو پرویز، این گنجینه را که یکى از عجایب هفت گانه کاخش بود، گرفت و یکى از کوزه‌ها را به کشاورز داد. گنج را در جایى از کاخ مخفى کرد و آن را «گنج گاو» نامید.
دستمال نسوز خسرو‌پرویز
یکى دیگر از عجایب بارگاه خسروپرویز دستمال او بود. شاه بعد از هر غذا خوردن با دستمال، دست‌هاى خود را پاک مى‌کرد و چون کثیف و چرب مى‌شد آن را درون آتش مى‌انداخت تا آتش آن را تمیز کند، دستمال پاک مى‌شد ولى نمى‌سوخت. به احتمال قوى جنس این دستمال از پنبه کوهى بوده است.
تاج یاقوت‌نشان خسرو پرویز
از دیگر عجایب کاخ او تاج خسرویى بود. تاج خسرو پرویز از مقدار زیادى طلا و مروارید ساخته شده بود. یاقوت‌هاى به کار رفته در تاج طورى مى‌درخشید که به جاى چراغ در شب از آن استفاده مى‌کردند و یاقوت‌هایش همه جا را روشن مى‌کرد. زمردهایش چشم افعى را کور مى‌کرد. این تاج آنقدر سنگین بود که زنجیرهایى از طلا را از سقف آویزان کرده بودند و تاج را بر این زنجیرهاى طلا بسته بودند، طورى که تاج به هنگام نشستن شاه روى سرش قرار بگیرد و سنگینى تاج را احساس نکند.
تخت طاقدیس بارگاه خسروپرویز
یکى دیگر از عجایب بارگاه خسرو تخت طاقدیس اوست. شکل این تخت مانند طاق بود و جنسش از عاج و نرده‌هایش از نقره و طلا بود. سقف این تخت از زر و لاجورد بود. صور فلکی، کواکب، بروج سماوی، هفت اقلیم، صورت‌هاى پادشاهان، مجالس بزم و شکار، بر این سقف، حک شده بود. روى آن وسیله‌اى براى تعیین ساعت روز نصب شده بود. چهار یاقوت، هر یک به تناسب یکى از فصول سال دیده مى‌شد. بر بالاى آن وسیله اى بود که قطراتى مانند قطرات باران را فرو مى‌ریخت و صدایى رعدآسا به گوش مى‌رسید.
طلاى مشت افشار
خسروپرویز قطعه طلایى اعجاب انگیز داشت که به طلاى مشت فشار یا مشت افشار معروف بود. این قطعه طلا به اندازه مشت پادشاه و چون موم نرم بود. این قطعه زر به هر شکلى حالت مى‌گرفت. این قطعه طلا را از معدنى در تبت براى خسرو استخراج کرده بودند و200 مثقال وزن داشت.
گنج بادآورد
«گنج بادآورد» از عجائب دیگر دستگاه پرویز است. هنگامى که ایرانیان اسکندریه را محاصره کردند، رومیان ثروت شهر را در کشتى‌هائى نهادند تا به مکانى امن بفرستند، اما باد به جهت مخالف وزید و کشتى به سمت ایرانیان آمد. ثروت را به تیسفون بردند و «گنج باد آورد» نامی‌دند.
شطرنجى از یاقوت و زمرد
از عجایب دیگر دستگاه پادشاه ساسانی، شطرنج مخصوصى از جنس یاقوت و زمرد بود.
خسروپرویز شاید از معدود پادشاهانى باشد که از همسرش نیز در برخى از منابع تاریخى به عنوان یکى از عجایب دربار او نامبرده شده است. در تاریخ ثعالبى به جز آنچه که در بالا اشاره شد، از زن او شیرین، قصرش تیسفون، درفش کاویانی، رامشگران دربار ساسانی، اسب خسرو به نام شبدیز و فیل سفید دربار نیز به عنوان گنج‌هاى خسرو و عجایب دربار او یاد شده و درباره برخى از آنها توضیحاتى آمده است. در تاریخ ثعالبى آمده است: «شیرین و خسرو در جوانى دلباخته یکدیگر شدند، اما وقتى خسرو به پادشاهى رسید شیرین را فراموش کرد.
 
شیرین که بار دیگر در پى جلب عشق خسرو برآمده بود، روزى در سر راه شکار او قرار گرفت و آتش عشق فراموش شده در دل خسرو روشن شد. اودر همان لحظه او را به زنى گرفت. شیرین بعد از راهیابى به کاخ پس از چندى مریم بانوى اول زرتشتیان را مسموم کرد و خود زن اول دربار شد.»
اسب خسرو «شبدیز» هم از دیگر عجائب کاخ اوست که در تاریخ ثعالبى از آن نامى به‌میان آمده است. خسرو گفته بود اگر کسى خبر مرگ «شبدیز» را بدهد او را خواهد کشت. هنگامى که «شبدیز» مرد تنها «باربد» جرات کرد نغمه اى را بخواند و در آن خبر مرگ شبدیز را بدهد. او خواند: «دیگر شبدیز نمى‌خواند و نمى‌چرد.» شاه گفت: «مگر او مرده است.» وباربد گفت: «شاه چنین فرماید.»
«باربد» خود نیز از عجائب دستگاه پرویز بود. «سرکس» از خنیاگران دربار که به او حسادت مى‌کرد در فرصتى مناسب او را کشت. خسرو وقتى دانست باربد به دست سرکس کشته شده است دستور قتل «سرکس»را هم داد.
تخت طاقدیس. تخت خسرو پرویز را که از فریدون به وی رسیده بود طاقدیس می‌گفتند. گویند جمیع حالات فلکی و نجومی ‌در آن ظاهر می‌شده و آن سه طبقه بوده و در هر طبقه جمعی از ارکان دولت او جابجا قرار می‌گرفته اند و خسرو پرویز بر آن تخت ملحقات و تصرفات کرده بود. طول آن تخت یکصد و هفتاد ذراع و عرض آن یکصد و بیست ذراع و مکلل بجواهر بود.

کنده کاری های شگفت انگیز باستان

کنده کاری های شگفت انگیز باستان

از آغاز تاریخ تا به امروز، بشر نیاز داشته تا وقایع و رویدادهای روزگار خود را به ثبت برساند، که در گذشته از سنگ نوشته ها و مجسمه ها برای این منظور استفاده میشد و امروزه به نوعی دیگر. این موارد بیشتر در اماکن مذهبی، مقبره ها و کاخ ها ساخته می شد که تعداد کثیری از آنها در یونسکو به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است.

آرشام (Arsameia ) – کوه نمرود، ترکیه
در خرابه های آرشام ترکیه، سنگ برجسته ای از دوران کهن یافت شده است که پدر آنتی خیوس اول،کوماژن، پادشاه میدریداتس (Mithridates) را در حال دست دادن با هرکول نشان میدهد. این اثر ۳٫۵ متر ارتفاع دارد و تخمین زده میشود که بین سال های ۳۸-۷۰ قبل از میلاد ساخته شده است.



حجاری Dazu – چین
کنده کاری های صخره dazu به عنوان پیچیده ترین و نفیس ترین اثر تاریخی بین قرون ۱۳ تا ۱۹ میلادی به شمار می آید. این حجاری ها را میتوان ادغامی روشن از مذهب و فرهنگ چین به حساب آورد. خوشبختانه به علت شرایط مساعد آب و هوایی نسبت به دیگر آثار، بهتر حفظ شده است. در این صخره بیش از ۱۰۰,۰۰۰ مجسمه حکاکی شده و قلم زنی شده با اندازه های مختلف وجود دارد و نور خورشید به زیبایی در آنجا تلالو میکند.


غارهای Elephanta – جزیره غاراپوری، هند
مجسمه های معبد Elephanta یکی از هفت عجایب هند بشمار می آید که در قرن پنجم و به سبک خارق العاده هندی، در کوه غاراپوری ساخته شده است. این مجسمه ها مظهر خدایان مختلف هندی بشمار می آیند که از جمله آنها میتوان به شیوای سه سر اشاره کرد که در دیوار حک شده است.



کامل الشکوفه – اسکندریه، مصر
دخمه های کامل الشکوفه از مقبره ها، مجسمه ها و دیگر مصنوعات باستان تشکیل شده است. سبک این مصنوعات را میتوان ترکیبی از یونانی، رومی و مصری بشمار آورد. از این مکان در قرون دو تا چهار میلادی به عنوان گورستان استفاده میکردند. زیباترین سنگ برجسته و کنده کاری این معبد در قسمت ورودی آن و داخل مقبره اصلی قرار دارد.



معبد Angkor Wat – کامبوج
این معبد در قرن ۱۲ میلادی ساخته شده است و به دلیل عظمت و شکوه خود، هر ساله پذیرای گردشگران مختلفی از سراسر کره زمین است. تصاویر خدایان دین هندو در دیوار های این مکان حجاری شده که برای ساخت آن از هنرمندان زیادی استفاده شده است.



کاخ آپادانا – تخت جمشید، ایران
کاخ آپادانا توسط داریوش کبیر در ۵۱۵ سال قبل از میلاد ساخته شده است. کاخی باشکوه با ستون هایی عظیم الجثه. تا به امروز ۱۳ عدد از این ستون ها باقی مانده است. راه پله های این کاخ شامل نقش برجسته هایی از نمایندگان، سربازان، نگهبانان و ارابه های حامل پیشکش، میباشد. دیوار جلویی کاخ نیز با تصویر جاودانه ۳۰۰ نگهبان ایرانی زینت داده شده است.



سانچی، هند
سانچی روستایی کوچک در هند است که به علت بنای یاد بود بودایش شهرت جهانی دارد. این گنبد بزرگ در قرن سوم پیش از میلاد ساخته شده و چرخه زندگی بودا را به تصویر میکشد.



Mahabalipuram – هند
مابین قرون هفتم تا نهم میلادی، یادبود های متفاوتی در اطراف شهر Mahabalipuram هندوستان ساخته شده بود که امروزه چهارتای آن به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است. سرازیری گنگ و مجسمه آرجونا به عنوان بزرگترین سنگ برجسته جهان بشمار می آید که دارای هواکش نیز می باشد و ۲۹ متر درازا دارد. آرجونا در سمت چپ معبد قرار دارد و در سمت راست نیز فیل هایی تمام قد را میبینیم که لشکری آنها را حمایت میکنند.



طاق بستان – کرمانشاه، ایران
حجاری های طاق بستان در امتداد جاده تاریخی ابریشم و در بین کوه های زاگرس قرار دارد. این اثر بدیع و زیبا بین سال های ۲۲۶ تا ۶۵۰ بعد از میلاد و در طول سلسله ساسانیان ساخته شده است. محل این حجاری کنار اردوگاهی تاریخی بوده است که به مدت ۱۷۰۰ سال بدون تغییر باقی مانده بود. این اثر هنری شامل دو قوس زیباست که مراسم آیینی، صحنه های شکار و اقشار مردم دوران ساسانیان را به تصویر میکشد. تصویر این حجاری در استخری که از آب چشمه مقدس پر است، منعکس میشود و صحنه جالبی را بوجود می آورد.



مجسمه غول پیکر بودا – چین
بزرگترین بنای سنگی بودا در استان سی چوان چین در سال ۷۱۳ بعد از میلاد ساخته شده است. این بنا توسط راهبی ساخته شد که امیدوار بود حضور بودا از تلاطم رودخانه بکاهد. گفته میشود برای ساخت این بنا از سنگ های بستر رودخانه استفاده شده است، به همین دلیل رفت و آمد کشتی ها در آنجا بسیار راحت انجام می پذیرفت.

کوروش بزرگ

والتر هینتس: «کوروش سه امپراتوری را ساقط کرده بود: ماد، لیدیه و بابل. آیندگان فراموش نکردند که کوروش هیچ‌کدام از سه فرمانروا، نه آستیاگ، نه کرزوس و نه نبونید را نکشت، بلکه به تبعید آن‌ها بسنده کرد و حتی برای آن‌ها زندگی شاهانه‌ای فراهم آورد. این رفتار در جهان باستان بی‌سابقه بود و تا زمان کوروش هرگز اتفاق نیفتاده بود