مخفی گاه عظیم زیرزمینی کشف شده در سال ۱۹۶۳ در منطقه‌ای به نام درینکویو
در مرکز کشور ترکیه امروزی، حاکی از زندگی مخفیانه نسلی از انسان‌ها در
اعماق زمین در هزاران سال پیش می‌باشد که گویا به خاطر ترس و وحشتی که از
یک نیروی نابود کننده غیر زمینی داشته اند، و به دستور شخصی که احتمالش
میرود که همان اهورا مزدا باشد، رهروانش یا همان زرتشتیان باستان آن را
ساخته باشند. عمق این مخفی گاه زیر زمینی تا ۱۳ طبقه یا ۲۸۰ فوت اندازه
گیری شده است که گنجایش حضور ۲۰ هزار زن و مرد، کودک، استبل‌های مخصوص
نگهداری حیوانات، انبار، مکان‌های مذهبی و شراب خانه را دارا می‌باشد و از
لحاظ پیچیدگی ساخت مهندسی، در حد اهرم ثلاثه مصر می‌باشد. وجود حفره‌های
ورود هوا از سطح زمین تا عمیق‌ترین نقطه این مخفی گاه، زندگی انسان‌ها و
دام مورد نیاز آن‌ها را امکان پذیر کرده بوده است.
بر اساس اسناد و
یافته‌های تاریخی، گفته شده است که این شهر زیر زمینی ساخته شده توسط
ایرانیان باستان باشد که از رهروان اهورا مزدا بوده اند. درینکویو به زبان
ترکیه امروزی به معنای چاه عمیق می‌باشد.